آسانسور های کششی

آسانسورهای هیدرولیک


آسانسورهای هیدرولیک توسط پیستونی در پایین آسانسور پشتیبانی می شوند که به عنوان یک موتور موتور الکتریکی یا یک مایع هیدرولیک دیگری به داخل پیستون ، آسانسور را به سمت بالا سوق می دهد. آسانسور به محض اینکه شیر دریایی مایع را از پیستون رها می کند فرود می آید. آنها برای برنامه های کم ارتفاع 4 داستان و سفر با حداکثر سرعت 1 متر در دقیقه استفاده می شوند. اتاق ماشین آسانسورهای هیدرولیک در پایین ترین سطح مجاور شافت آسانسور قرار دارد.

آسانسورهای هیدرولیک معمولی دارای روبان است که در زیر کف گودال آسانسور امتداد دارد ، هنگام فرود از آسانسور ، پیستون جمع شده را می پذیرد.


برخی از پیکربندی ها دارای پیستون تلسکوپی هستند که به هم می خورد و به سوراخ کم عمق دیگری در زیر گودال نیاز دارد. حداکثر فاصله سفر تقریبا 15 متر است. آسانسورهای هیدرولیک بدون هیدرولیک شامل پیستون هایی هستند که برای بالا بردن و پایین آمدن خودرو در داخل پیست سوار شده اند. این به خصوص یک راه حل برای ساختمانهای ساخته شده در بستر ، یک میز آب بالا یا مکانهای با شرایط بی ثبات خاک است که می تواند حفر سوراخ مورد نیاز یک آسانسور هیدرولیک معمولی را غیر عملی کند. سیستم های هیدرولیک بی پناه از یک پیستون با عملکرد مستقیم برای بالا بردن خودرو استفاده می کنند. آسانسورهای هیدرولیک Roped ، ظهور آسانسور بی پناه را تا 18 متر افزایش می دهد ، بدون اینکه نیازی به استوانه زیرزمینی باشد. سیستم های آسانسور هیدرولیکی طناب دار پیستون متصل به ریش تراش را دارند که طنابی از آن عبور می کند. یک انتهای آن به اتومبیل متصل شده است و دیگری در انتهای پیست محکم شده است. آسانسورهای هیدرولیک هزینه اولیه کم دارند و هزینه های نگهداری مداوم آنها در مقایسه با انواع آسانسور پایین تر است. با این حال ، آسانسورهای هیدرولیک از انرژی بیشتری نسبت به انواع دیگر آسانسورها استفاده می کنند زیرا موتور الکتریکی در برابر نیروی جاذبه کار می کند ، زیرا مایع هیدرولیک را به داخل پیستون وارد می کند. اشکال عمده آسانسورهای هیدرولیک این است که مایعات هیدرولیک گاهی اوقات می توانند نشت کنند و این می تواند یک خطر جدی برای محیط زیست ایجاد کند. ریسک محیطی و مصرف زیاد انرژی دو دلیل اصلی عدم نصب آسانسورهای هیدرولیک به عنوان گذشته است.